Primates

วันนี้เราอยากแนะนำให้คุณรู้จัก “บิ๊กมาม่า” ลิงแสมที่เพิ่งตกจากเสาไฟฟ้าที่วัดถ้ำเขาย้อย เพชรบุรี และถูกรถชนซ้ำจนขาหัก บิ๊กมาม่าผู้น่าสงสารนี้ มีรูปร่างอ้วนตัวใหญ่ที่ดูเหมือนตั้งครรภ์ ปกติก็จะเดินหากินอยู่รอบๆเขาและบริเวณใกล้ๆหมู่บ้าน และเมื่อช่วงบ่ายสามสิบห้า นาที ทางสถานีวิทยุท้องถิ่นได้แจ้งขอความช่วยเหลือมาทางมูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า(WFFT) ทางเราจึงส่งทีมออกช่วยเหลืออย่างไม่รีรอ พบว่าบิ๊กมาม่ากระดูกหักที่ขาและได้รับบาดเจ็บหลายแห่ง ตอนนี้บิ๊กมาม่าปลอดภัยแล้วและพักฟื้นอยู่ที่มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า(WFFT) และเธอจะถูกปล่อยกลับบ้านอีกครั้ง หลังจากที่ขาของเธอหายดีแล้ว

เคนู เป็นลิงชิมแปนซีที่มีความเป็นอยู่ในกรงขนาดเล็กในใจกลางของกรุงเทพฯประมาณ 24 ปีแล้ว เราอยากช่วยเหลือเคนูเพื่อให้โอกาสเขาได้ใช้ชีวิตที่ควรจะเป็นอีกครั้ง แต่น่าเสียดายที่กฎหมายไทยไม่ปกป้องสัตว์ป่าที่ไม่ใช่ของประเทศไทย ซึ่งลิงชิมแปนซีพบได้เฉพาะเพียงสองสามประเทศในป่าแถบแอฟริกาเท่านั้น นอกจากนี้เรายังขาดกฎหมายด้านสวัสดิภาพสัตว์ในประเทศไทย จึงไม่มีกฎหมายคุ้มครองอนุรักษ์หรือกฎหมายเกี่ยวกับสวัสดิภาพสัตว์ที่พอจะพลักดันหรือบังคับให้เจ้าของยอมปล่อยหรือย้าย เคนู ไปมีชีวิตที่ดีกว่านี้ ได้ กว่า 2 ปีแล้วที่คุณเอ็ดวิน วิค ได้พยายามเจรจาพูดคุยกับเจ้าของและเข้าไปเยี่ยมเคนูหลายครั้ง แต่น่าเสียดาย มันไม่มีความหวังแล้วในสายตาของผม ดังนั้นเราจึงขอร้องอย่างเปิดเผยต่อเจ้าของ ให้ช่วยปรับปรุงชีวิตของเคนูให้ดีขึ้นให้มากกว่านี้ หรือขอให้ผู้เชี่ยวชาญหรือเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องเข้ามาดูแลแทน ซึ่งความเป็นจริงแล้วเคนูสมควรได้รับการเลี้ยงดูที่ดีกว่านี้ ทั้งนี้ เรายังมีความเป็นห่วงในเรื่องของความปลอดภัยของประชาชนที่อยู่ใกล้เคียง เพราะสภาพกรงเก่า ผุและเป็นสนิม อีกทั้งลิงชิมแปนซีเพศผู้สามารถสร้างความเสียหายอย่างร้ายแรงต่อผู้คนโดยเฉพาะเด็กที่เล่นอยู่ใกล้ ๆ ได้ เราจะไม่เปิดเผยข้อมูลนี้ถ้าเราไม่ได้รู้สึกว่านี่เป็นวิธีสุดท้ายแล้ว การ ขังเดี่ยวในที่ไม่กี่ตารางเมตรและไม่มีของอะไรเล่นเลย หรือไม่มีอะไรให้เลยในกรง ถือเป็นการทรมานสัตว์ที่สุด เราจึงขอเรียกร้องให้อธิบดีของกรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่า เข้าช่วยเหลือเคนูเพื่อสวัสดิภาพชีวิตที่ดีขึ้นให้มากกว่านี้ เราแค่ต้องการทำในสิ่งที่ถูกต้องเพียงเท่านั้น   นี่เป็นวิดีโอของแคนู…

ชะนีตาบอด ‘นี’ ชะนีตาบอดกลับมามองเห็นแสงสว่างอีกครั้ง หลังการผ่าตัดเพื่อแก้ไขต้อกระจกที่ทำให้ตกอยู่ในโลกมืดมา 10 ปี ด้วยความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญโรคตาของคณะสัตวแพทย์ศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าวว่า เป็นการผ่าตัดในชะนีครั้งแรก ซึ่งโครงสร้างตาแตกต่างจากที่เคยทำมาก่อนในสุนัข นีผ่านการผ่าตัดไปได้ด้วยดี ด้วยความกังวลว่าหลังผ่าตัด ตามธรรมชาติของชะนี จะมีการแกะเกาแผล อาจทำให้สภาพตาแย่ลงกว่าเดิม จึงออกแบบกรงที่เหมาะสมในการดูแลหลังผ่าตัดให้นีโดยเฉพาะ แต่นีกลับไม่มีการเกาแผลที่กระจกตาเลย ยอมให้สัตว์แพทย์เข้าใกล้และให้ยาหยอดตาทุกวัน นับวันนีมองเห็นได้ดีขึ้น เมื่อหายดีแล้ว นีจะกลับไปอยู่กลับคู่ตัวเมียดังเดิม

ชะนีมงกุฏเพศผู้ถูกเลี้ยงอยู่ในวัด อีกหนึ่งเคสของทีมมูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า ได้รับแจ้งว่ามีชะนีมงกุฏเพศผู้ ถูกเลี้ยงอยู่ในวัดแห่งหนึ่งที่ตำบลบางกะจะ จังหวัดจันทบุรี ทางเจ้าหน้าที่รีบออกช่วยเหลือทันที เมื่อไปถึงพบชะมงกุฏหนึ่งตัว อยู่ในกรงขนาด 2*2 เมตร สภาพในกรงเต็มไปด้วยเศษอาหารที่ให้ จากการสอบถามไม่เคยมีใครเข้าไปทำความสะอาดได้ ทางพระบอกว่า มีชาวบ้านนำมามอบให้ตั้งแต่ตัวเล็กๆ และเลี้ยงปล่อยอยู่สองสามปี จากนั้นก็เริ่มมีพฤติกรรมที่ดุร้าย กระชากผู้คนที่เดินผ่านไปมา จึงต้องนำมาใส่กรงอย่างที่เห็นนี้ เป็นเวลาสิบปีแล้ว ทางพระเกรงว่าต่อไปจะเป็นอันตรายแก่ผู้อื่นที่ผ่านไปมา จึงติดต่อมายังมูลนิธิให้เข้าช่วยเหลือ และรับมาดูแลต่อชั่วคราว ตอนนี้ชะนีได้มาอยู่ในเขตกักกันโรคของมูลนิธิฯเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และอีกไม่นานคงได้เจอเพื่อนที่อยู่ที่นี่

  เจ้ากังถูกเลี้ยงเยี่ยงมนุษย์ เจ้ากัง เป็นลิงกังกำลังจะเป็นหนุ่ม อายุ 3 ปี เจ้าของซื้อมาเลี้ยงเพราะสงสารตั้งแต่ยังเด็ก เจ้ากังถูกเลี้ยงเยี่ยงมนุษย์ เจ้าของให้กินด้วย นอนด้วย แต่พอโตได้ประมาณหนึ่งปี เจ้ากังต้องถูกแยกนอน และถูกผูกอยู่กับต้นสะเดาต้นหนึ่งข้างบ้านและมีเชือกยาวประมาณสามเมตรผูกติดอย่างหลวมๆเพื่อให้เจ้ากังได้ขึ้นลงต้นไม้ได้ ของเล่นที่เจ้ากังโปรดปรานก็คือ โทรศัพท์ของเจ้าของมันนั่นเอง บอกหมดไปสามสี่เครื่องแล้ว กัดๆ แทะๆ มันดีแล้วก็โยนทิ้ง และมาเรื่อยๆเจ้ากังชักชอบหงุดหงิด ไม่สบอารมณ์กับใคร ใครเข้าใกล้ก็จะกระโจนใส่อย่างเดียวเลย ไม่เว้นแม้แต่เจ้าของ และล่าสุดเชือกที่ผูกไว้ใกล้จะขาดแล้ว คาดว่าเจ้ากังน่าจะอยู่ในช่วงติดสัตว์จึงดุร้ายอย่างนี้ เจ้าของเกรงว่าหากเจ้ากังหลุดออกมาจะเป็นอันรายแก่เพื่อนบ้านได้จึงติดต่อให้เจ้าหน้าที่มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า มารับไปดูแลต่อ ขอขอบคุณ คุณ สท.วัตร ที่ช่วยแจ้งข้อมูลมา

จอร์นนี่ เป็นอิสระจากโซ่แล้ว!! จอร์นนี่ เป็นลิงกังหนุ่ม เพศผู้ อายู 10 ปี เป็นสัตว์เลี้ยงของเจ้าของอพาตเม้นแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ เจ้าของซื้อมาจากตลาดจตุจักรเมื่อ 10 ปีที่แล้ว และถูกเลี้ยงอยู่กับครอบครัวของเจ้าของ แต่พอจอร์นนี่โตขึ้น เจ้าของต้องล่ามโซ่จอร์นนี่ไว้นอกอาคารอพาร์ตเม้น เพราะเริ่มมีพฤติกรรมดุร้าย และโซ่ที่ล่ามจอร์นนี่ก็เริ่มสั้นลงเรื่อยๆ ตามขนาดตัวที่โตขึ้นของจอร์นนี่ เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว จอร์นนี่ได้เผลอกัดเจ้าของไปที่ขา ผลเกิดจากการเครียด เจ้าของจึงติดต่อมายังมูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า ให้เข้ามารับจอร์นนี่ไปดูแลต่อ เพราะเกรงว่าจะเป็นอันตรายกับเด็กในบริเวณนั้น จึงเป็นเหตุให้มูลนิธิฯต้องเข้าช่วยจอร์นนี่อย่างเร่งด่วน ( โดยไม่หวั่นเกรงกับอุปสรรคและปัญหาที่จะตามมาจากการเข้าช่วยเหลือจอร์นนี่แต่ประการใด) และวันพฤหัสบดี ที่ 8 เป็นวันที่จอร์นนี่ เป็นอิสระจากโซ่ ทางมูลนิธิฯได้เข้าไปช่วยเหลือเจ้าจอร์นนี่ จอร์นนี่ถูกคุณหมออีฟวางยาสลบเพื่อย้ายเข้ากรงของมูลนิธิฯและตรวจสุขภาพอย่างละเอียด และพบว่าจอร์นนี่ฟันผุ หนึ่งซีก และบริเวณเอวที่โซ่รัดก็มีตุ่มก้อนแข็งๆแดงรอบเอว ตรงปุ่มสะดือเลื่อนขึ้นไปหน้าท้อง จับได้เป็นก้อนแข็งเช่นเดียวกัน หลังจากหมอตรวจสุขภาพแล้ว…

เจ้าสตัมปี้ ควรจะอยู่ที่ WFFT! สตัมปี้ คือชื่อของเจ้าลิงแสม ที่เราได้ช่วยเอาไว้เมื่อหลายปีก่อนจากย่านบางบอน สตัมปี้อาศัยอยู่แถบหนองน้ำใกล้กับตัวเมือง และถูกพวกแรงงานต่างด้าวทำร้ายอย่างเหี้ยมโหดเพราะหวังจะกินเป็นอาหาร ถึงเจ้าสตัมปี้จะหนีรอดมาได้ แต่ก็หลังจากที่ถูกแฟันขาและแขนขาดไปข้างหนึ่งอย่างน่าสงสาร ที่สตัมปี้รอดจากบททดสอบสุดโหดนี้มาได้ ก็เพราะหญิงผู้ใจบุญคนหนึ่งในละแวกนั้น คุณผู้หญิงคนนี้เอาอาหารมาให้ลิงทุกๆวัน และเป็นคนแจ้งเจ้าหน้าที่กรมอุทยานให้มาจับตัวเจ้าลิงที่บาดเจ็บไปรักษา แต่โชคร้ายที่เจ้าหน้าที่ไม่ยอมมา และเจ้าลิงก็อ่อนแอลงเรื่อยๆ ถึงคุณผู้หญิงคนนี้จะสามารถนั่งใกล้ๆเจ้าลิงได้ แต่เธอแตะตัวมันไม่ได้เลย ไม่ต้องคิดถึงว่าจะจับหรืออุ้มมัน เจ้าลิงตัวนี้ฉลาดพอที่จะรักษาระยะห่างเอาไว้ และยิ่งเมื่อมีคนอื่นมาด้วย มันจะไม่ยอมเข้ามาหาเธอเลย ในที่สุด มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่าก็ได้รับการติดต่อจากมูลนิธิในท้องถิ่นแห่งหนึ่งให้ออกไปช่วย ต้องใช้เวลาถึง 3 วันเต็มๆกว่าที่มูลนิธิจะจับตัวเจ้าลิงมารักษาได้ ถึงเจ้าสตัมปี้จะถูกฝูงของมันทำร้ายอยู่เป็นประจำเนื่องจากมันไม่สามารถป้องกันด้วยเองได้ด้วยขาที่ด้วนไป 2 ข้าง แต่มันก็ยังไวพอที่จะชิ่งหนีคนได้สบายๆ! สรุปความให้สั้นก็คือ ในที่สุดเจ้าสตัมปี้ก็ถูกจับจนได้ หลังจากถูกเป่าด้วยลูกดอกยาสลบ และถูกพาตัวมารักษาที่มูลนิธิ สามเดือนผ่านไป มันถูกส่งคืนกลับมาอยู่ถิ่นเดิม แต่คราวนี้มันไม่สามารถเอาตัวรอดได้อีกแล้ว ทั้งถูกสมาชิกในฝูงทำร้ายตลอดเวลา และยังหาอาหารกินเองไม่ได้ด้วย…

ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2553 ชะนีมือขาวจำนวน 4 ตัวได้ถูกย้ายออกจากศูนย์อนุบาลสัตว์ป่า มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า (WFFT) ไปยัง “เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าลุ่มน้ำปาย” ในจังหวัดแม่ฮ่องสอนของประเทศไทย