ตอนนี้กาเหว่า ลูกหมีหมา กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในการปีนต้นไม้ไปเสียแล้ว เธอสนุกไปการแกว่งเท้าบนยอดไม้แล้วก็ชอบงีบหลับในช่วงบ่ายเป็นประจำ อ่านเรื่องการช่วยเหลือของหมีกาเหว่าได้ที่ http://bit.ly/25bSvKo และ http://bit.ly/23XZNeM.

เจ้าจ๋อ ลิงกังจากเชียงใหม่ เป็นเวลา 15 ปีแล้วที่เจ้าจ๋อถูกล่ามโซ่ไว้ในวัด จนถึงตอนนี้เจ้าอยู่ในความดูแลของมูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่าได้ 3 สัปดาห์แล้ว สัตวแพทย์ตรวจเช็คร่างกายเจ้าจ๋อ พบว่าเจ้าจ๋อเป็นโรคไส้เลื่อนตรงหน้าท้อง สร้างความเจ็บปวดให้เจ้าจ๋อนานเป็นปี เมื่อเธอปรับตัวกับพื้นที่ใหม่ได้แล้วเราจึงตัดสินใจผ่าตัดให้เจ้าจ๋อ ผ่านมา 3 วันเจ้าจ๋อก็กินอาหารและเคลื่อนไหวได้ดีขึ้น อีกไม่นานเมื่อแผลของเธอหายสนิทแล้ว เราจะให้เธอได้พบเจอกับเพื่อนใหม่ในมูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า

คุณยังจำเรื่องของลิงท้องแก่จมโคลนจนเกือบตายได้หรือไม่ ตอนนี้ทั้งแม่และลูกปลอดภัยและแข็งแรงเกือบ 100% แล้ว ดูเรื่องราวเพิ่มเติมได้ที่ http://bit.ly/1TwTpFR หลังจากการพักฟื้นร่างกายถึงสองเดือน ภายใต้การดูแลของทีมสัตวแพทย์มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า เราคาดการณ์ไม่ได้เลยว่าทั้งสองจะมีชีวิตรอดหรือไม่ ช่วงแรกเธอได้แต่นอนและทีมสัตวแพทย์ต้องคอยป้อนอาหารให้ ดวงตาเธอมีน้ำตาเอ่อเพราะความเจ็บปวด แต่จากนั้นเธอก็แข็งแรงขึ้น เธอพยายามที่จะลุกนั่ง เริ่มเดินและปีนได้ตามลำดับ เราทั้งดีใจและประหลาดใจที่เธอฟื้นฟูร่างกายได้ดีอย่างนี้ เราจึงตั้งชื่อให้เธอว่า "ปาฏิหาริย์" อาจเป็นเพราะพลังของความเป็นแม่ ที่อยากให้ลูกน้อยในท้องได้มีชีวิตรอด และเมื่อไม่กี่วันมานี้…

เมื่อวานนี้มูลนิธิฉลองครบรอบ 15 ปี เป็นที่เรียบร้อย ตอนเช้าเราทำบุญถวายภัตตาหารเช้าแด่พระภิกษุสงฆ์วัดเขาลูกช้าง ส่วนตอนเย็นทั้งอาสาสมัคร พนักงาน และแขกสำคัญของมูลนิธิฯรับประทานอาหารเย็นร่วมกัน มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่าขอขอบคุณทุกการสนับสนุนตลอด 15 ปีที่ผ่านมา การสนับสนุนของท่านจะเป็นแรงผลักให้มูลนิธิฯสามารถช่วยเหลือและอนุรักษ์สัตว์ป่าต่อไป

ลิงน้อย"มะกรูด" อายุแค่ 4 สัปดาห์ แต่ต้องถูกพรากแม่ไปเพราะโดนล่าเพื่อจะชิงตัวมะกรูด เธอควรจะได้อยู่กับแม่อย่างมีความสุขนานกว่านี้แท้ๆ แต่กลับต้องมานอนกอดตุ๊กตาที่ไม่สามารถกอดตอบเธอได้ กลายเป็นสัตว์เลี้ยงที่ไม่มีชีวิตเป็นของตัวเอง มะกรูดน้อยเธอตัวเล็กมากและยังร้องหาแม่ตลอดเวลา เราพยายามดูแลเธอให้ดีที่สุด เมื่อมะกรูดน้อยเติบโตขึ้นและพร้อมจะเรียนรู้โลกกว้าง เราจะให้มะกรูดได้อยู่ร่วมกับพี่ๆลิงในสนามหน้าเปิด มะกรูดจะได้วิ่งเล่นในที่กว้างๆ เติบโตเป็นลิงที่แข็งแรงและมีความสุขต่อไป

"เห็นลิงนอนเจ็บและเลือดไหลที่ขมับอยู่ข้างถนน" คำบอกเล่าของชาวบ้านผู้แจ้งให้ทีมกู้ภัยสัตว์ป่าเข้าช่วยเหลือ ภาพแรกเมื่อทีมกู้ภัยไปถึงคือลิงนอนอยู่กับพื้น ขมับขวามีรอบแผลเป็นรู แขนและขาซีกขวาไม่สามารถขยับได้ ขยับได้เพียงซีกซ้ายเท่านั้น ร่างกายอ่อนแอมาก ทีมกูภัยฯจึงตัดสินใจพาไปเอ๊กซ์เรย์เพื่อหาสาเหตุ ผลเอ๊กซ์เรย์ทำเอาพวกเราช๊อคไปตามๆกัน เพราะในฟิล์มพบลูกกระสุนฝังอยู่ในหัวและยิ่งไปกว่านั้นเราพบลิงตัวน้อยกำลังนอนหลับอยู่ในท้องแม่ รอวันลืมตาดูโลก คืนนั้นเธอพยายามที่จะมีชีวิตอยู่ คงเพื่ออยากให้ลูกน้อยรอดชีวิต เธอพยายามขยับแขนและขาข้างที่เป็นอัมพาต สายตาที่มองมาบ่งบอกว่าเธอเจ็บปวดมากเพราะกระสุนปืนที่ฝังอยู่ในสมอง แต่แล้ววันรุ้งขึ้นเธอก็ทนพิษบาดแผลไม่ไหว จากไปพร้อมกับลูกน้อยในท้องที่ไม่มีโอกาสแม้จะลืมตาดูโลก เพราะเหตุใด มนุษย์ถึงเป็นสิ่งมีชีวิตเดียวที่เพิ่มประชากรอย่างรวดเร็วสวนทางกับสิ่งมีชีวิตอื่น ที่นับวันยิ่งลดจำนวนเรื่อยๆ…

เจ้าของย้ายบ้านแล้วทิ้งสัตว์ไว้ให้อดตาย เป็นเรื่องราวอันเจ็บปวดที่เราได้รับรู้มาตลอด กรณีเหยี่ยวแดงตัวนี้ก็เช่นกัน แต่ยังโชคดีอยู่บ้างที่มีคนสงสารแล้วพามาส่งที่มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า ถึงแม้ว่าเหยี่ยวแดงอยู่ในสถานะสัตว์ป่าที่มีความเสี่ยงน้อยต่อการสูญพันธ์ุ แต่ก็ไม่เสมอไปหากจำนวนประชากรยังลดลงอยู่เช่นนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในทวีปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ สาเหตุก็มาจากการสูญเสียถิ่นอาศัย สารเคมีจากยาฆ่าแมลงหรือสารตกค้างจากกิจกรรมของมนุษย์เข้าไปสะสมในตัวสัตว์ เราตั้งชื่อให้เหยี่ยวแดงตัวนี้ว่า เมษา สัตวแพทย์พบว่าเมษามีตาข้างซ้ายจมลึกจมลงไป ตอนนี้เมษาอยู่ในเขตกักกันของมูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่าเพื่อปรับตัวกับบ้านใหม่ เมื่อถึงเวลาก็จะได้อยู่รวมกับเหยี่ยวตัวอื่น  

หลายคนคงจำหมีกาก้าและหมีกาละแมร์ที่เราช่วยมาเมื่อ 6 ปีก่อนได้ ทั้งคู่มีลูกหมีน่ารักอยู่ 1 ตัวชื่อกาเหว่า อยู่ในวัยซุกซนจนแม่กาละแมร์เดินตามไม่ทันเลย กาเหว่าชอบเดินสำรวจและชอบเล่นกับแมวดำเพื่อนต่างสายพันธุ์หรือบางครั้งแม่กาละแมร์ก็จะยอมเป็นเพื่อนเล่นให้ กาเหว่าเป็นเรื่องที่เราไม่ตั้งใจจะให้เกิดขึ้น เพราะเรารู้ดีว่าการที่สัตว์ป่าเติบโตมาในที่ที่ไม่ใช่ป่าเป็นเรื่องไม่ดีนัก ก่อนที่เราจะให้กาก้าและกาละแมร์อยู่ด้วยกัน เราจึงได้ทำการผูกท่อนำอสุจิให้กาก้า ซึ่งวิธีนี้จะไม่ทำลายฮอร์โมนเพศของสัตว์ แต่ก็มีความเสี่ยงดังเช่นกรณีของหมีน้อยกาเหว่า แต่หากมองในอีกแง่หนึ่ง คือการที่สัตว์ป่าสามารถสืบพันธุ์ได้เองตามธรรมชาติแสดงว่าสัตว์ป่าไม่มีความเครียด สุขภาพดีอุดมสมบูรณ์ และสิ่งแวดล้อมเสมือนป่าจริงๆ

ทีมกู้ภัยมูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่ามุ่งหน้าลงใต้สู่เกาะสมุยเพื่อช่วยลิงกังตัวหนึ่ง ซึ่งถูกล่ามโซ่สั้นๆไว้บนต้นไม้ตั้งแต่เด็กๆ จนตอนนี้ลิงอายุ 4 ปี โซ่ที่เคยหลวมตอนนี้แน่นและบาดลึกเข้าไปในท้องของลิงเป็นแผลลึกสร้างความเจ็บปวดอย่างมาก  ละไมถูกทิ้งไว้ให้อยู่บนต้นไม้กับโซ่ที่ผูกเอวไว้  อาหารและน้ำที่กินก็ได้ตามมีตามเกิดจากคนใจดี  ละไมพยายามแกะโซ่ที่เอวออกแต่ก็ทำไม่ได้ เราเรียกลิงกังตัวนี้ว่า "ละไม" ไม่ใช่แค่ละไมที่ต้องพบเจอชะตากรรมแบบนี้ สัตว์ป่าจำนวนมากก็โดนจับออกมาจากป่า แม่ต้องถูกสังเวยให้กับนักล่าสัตว์ป่า จากนั้นก็ถูกขายเป็นสัตว์เลี้ยง แรกเริ่มน่ารักน่าเอ็นดู พอโตขึ้นไม่น่ารักไม่เชื่องเหมือนเดิมก็ถูกทอดทิ้ง โดนขังไว้ในโลกอันคับแคบ ล่ามโซ่ล่ามเชือก โยนทิ้งเข้าป่าโดยที่ไม่ปรับพฤติกรรมใดใดทั้งสิ้น…