เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เราได้รับแจ้งเหตุฉุกเฉินเกี่ยวกับลิงแสมถูกไฟฟ้าช็อต และถูกสุนัขไล่กัด จนได้รับบาดเจ็บ หลังการตรวจอย่างละเอียด เราพบว่ามีบาดแผลเล็กน้อยบริเวณคิ้วและขาขวา
ลิงแสมกินขนมจนฟันผุทั้งปาก
เราได้รับแจ้งว่ามีลิงแสมหลงมาหากินบริเวณหมู่บ้าน โดยทุกวันลิงจะออกมาหากินวันละหลายครั้ง รอคนยื่นอาหารให้หรือไม่ก็เข้าไปในบ้านแล้วแอบขโมยอาหาร เป็นเช่นนี้มา 3 ปีแล้ว ชาวบ้านจึงแจ้งขอความช่วยเหลือมาที่มูลนิธิฯให้พาลิงตัวนี้ไปปล่อยที่อื่น
ลิงแสมเป็นสัตว์ป่าที่ IUCN จัดให้อยู่ในอันดับ มีความเสี่ยงต่อการสุญพันธุ์น้อย มีการกระจายพันธุ์ในวงกว้าง มีประชากรจำนวนมากและสามารถปรับตัวได้ดีโดยเฉพาะในพื้นที่เขตอนุรักษ์ แต่ถึงอย่างนั้นลิงแสมก็จัดเป็นสัตว์ที่ถูกคุกคามสูง ทั้งการค้าขายเพื่อเป็นสัตว์เลี้ยงหรือนำเนื้อมาเป็นอาหาร ถูกนำมาเป็นเบี้ยในเกมส์กีฬา แม้กระทั้งของที่ระลึกที่ทำจากอวัยวะสัตว์ ลิงแสมตัวเมียมักจะถูกนำไปเป็นแม่พันธุ์ ส่วนตัวผู้มักถูกส่งออกไปเป็นตัวทดลองในงานวิจัย อีกทั้งยังสูญเสียถิ่นอาศัยอีก ลิงแสมจึงต้องปรับตัวและยืดหยัดเพื่อมีชีวิตรอดต่อไป แต่หากยังถูกคุกคามเช่นนี้ต่อไปอีก ไม่นานคงต้องจัดอยู่ในกลุ่มใกล้สูญพันธุ์แน่นอน
ลิงถูกตั้งชื่อใหม่ว่า นาวา และถูกพากลับมาที่โรงพยาบาลมูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า ทีมสัตวแพทย์พบว่านาวามีปัญหาทางช่องปาก เหงือกอักเสบขั้นรุนแรงและฟันผุหลายซี่ จึงต้องถอนฟันที่ใช้การไม่ได้ทิ้งและเก็บรักษาฟันซี่ที่เหลืออยู่ คาดว่านาวาน่าจะได้กินพวกขนมที่มีน้ำตาลมากและประกอบกับลิงอายุมากแล้ว จึงทำให้มีปัญหาฟันผุและอ้วนอีกด้วย ด้วยเหตุนี้เราจึงไม่สามารถปล่อยนาวากลับคืนสู่ป่าได้ เพราะเขาไม่สามารถหาอาหารกินเองได้แน่นอน นาวาจึงเริ่มต้นชีวิตใหม่กับเราที่มูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า